هیچ کس اطلاع دقیقی ندارد که قهوه چه زمانی و توسط چه کسی کشف شده؛ زیرا داستان‌های بسیاری درباره آن وجود دارد که هر یک روایت خاص خود را دارد؛ ولی در بین این داستان‌ها و روایت‌ها، کشف دانه‌های قهوه ریشه در فلات اتیوپی دارد. بنابر افسانه‌ها یک دامدار بنام کالدی (Kaldi) که یک گله بز داشت اولین شخصی بود که پتانسیل‌های بالقوه این دانه‌های محبوب را کشف کرده است.
داستان از این قرار است که این دامدار روزی گله بزهای خود را به مرتع می برد و بعد از چرای گله متوجه شد که بزها با خوردن دانه‌های گیاهی خاص به شدت انرژی گرفته‌اند، به گونه ای که شب نمی‌توانند بخوابند و سر و صدا زیادی دارند.
کالدی با مشاهده این صحنه نزد بزرگ صومعه رفت و داستان را برای او تعریف نمود. بزرگ هم از این دانه‌ها یک نوشیدنی درست می‌کند و می فهمد که مدت زمان زیادی در طول شب بیدار می‌ماند و نمی‌تواند بخوابد و همچنین انرژی زیادی هم دارد.
با بیشتر شدن استفاده از این گیاه و رسیدن خبر آن به شبه جزیره عرب، سفر قهوه در تمام دنیا شروع شد و تاریخچه قهوه تشکیل گردید.
جهت خرید دستگاه های رست قهوه آراکاپ با ما در تماس باشید.
تاریخچه قهوه در ایران
همچنین زمان دقیق ورود قهوه به ایران مشخص نیست. ولی چون در شروع پادشاهی شاه عباس قهوه خانه در ایران وجود داشته شاید نوشیدن قهوه از عهد شاه تهماسب اول در ایران رواج یافته باشد. قهوه در عصر صفویه جای خود را در بین نوشیدنی‌های روزانه ایرانی‌ها باز نمود و نمونه‌ای است از ورود ایران به شبکه اقتصادی جهانی آن دوران. اکنون نوشیدن انواع قهوه از جمله قهوه فرانسه، اسپرسو، کاپوچینو و قهوه فوری و شیر قهوه طرفداران بسیاری پیدا کرده است. البته قهوه ترک به جهت محبوبیت میان ایرانیان ارمنی از گذشته در بین مردم رایج بوده و به‌واسطه فال قهوه جایگاه خاص خود را داشته است.
صوفی‌ها با استفاده از قهوه می‌توانستند خود را برای انجام مراسم مذهبی بیدار نگه دارند. در زمان صفوی بود که قهوه‌خانه‌ها به‌عنوان مکان‌هایی برای تجمع شاعران و هنرمندان در ایران گسترش پیدا کردند. در سال ۱۶۶۴ کاشف الدین یک داروشناس صفوی، یک رساله در مورد ارزش‌ها و خصوصیات قهوه به شاه عباس دوم تقدیم نمود. تاریخ فرهنگ نوشیدن چای در ایران فقط از انتهای قرن پانزدهم آغاز شد. از آنجایی که کشورهای تولید کنند قهوه مسافت زیادی تا ایران داشتند، حمل و نقل قهوه به ایران مشکلات زیادی داشت، اما نزدیکی تولیدکننده‌های عمده چای نظیر چین به جاده اصلی تجارت آن زمان یعنی جاده ابریشم سبب شد که تجارت و حمل و نقل چای با راحتی بیشتری در ایران انجام شود.
